در زير بخشي از مارش و سرودي را كه ٩٢ سال پيش كودكان و جوانان ترك در مدرسه خئيير يوردوي اورميه آزربايجان ميخواندند تقديم ميشود. سخنان اين مارش، سروده شاعر برجسته ترك، محمدامين يورداقول (١٩٤٤-١٨٦٩) است:

من بير تورك`ه م
Mәn bir Türkәm

اورمو-١٩١٨ دوغوش ايلي (١٢٩٦ گونه ش ايلي)
Urmu 1918

خئيير يوردو اوخولو-Xeyir Yurdu Oxulu

من بير تورك`ه م، دينيم جينسيم اولودورMәn bir Türkәm denim cinsim uludur
سينه م، اؤزوم آته ش ايله دولودورSinәm özüm atәş ilә doludur
اينسان اولان وطه نينين قولودورİnsan olan vәtәninin quludur
تورك ائولادي ائوده دورماز، گئده ره م!Türk evladı evdә durmaz gedәrәm

يارادانين كيتابيني قالديرتمامyaradanın kitabını qaldırtmam
وطه نيمين بايراغيني آلديرتمامVәtәnimin bayrağını aldırtmam
دوشمه نيمي، وطه نيمه سالديرتمامDüşmәnimi vәtәnimә saldırtmam
تانري ائوي ويران اولماز٬ گئده ره م!Tanrı evi viran qalmaz gedәrәm

بو تورپاقلار اجداديمين اوجاغيBu torpaqlar әcdadımın ocağı
ائويم٬ كؤيوم٬ هپ بو يوردون بوجاغيEvim köyüm hәp bu yurdun bucağı
ايشته وطه ن٬ ايشته تانري قوجاغيİştә vәtәn iştә Tanrı qucağı
آتا يوردون ائولاد پوزماز٬ گئده ره مAta yurdun evlad pozmaz gedәrәm

تانريم شاهيد٬ دوراجاغام سؤزومدهTanrım şâhid duracağam sözümdә
ميلله تيمين سئوگيله ري اؤزومدهMillәtimin sevgilәri özümdә
وطه نيمده ن باشقا شئي يوخ گؤزومدهVәtәnimdәn başqa şey yox gözümdә
يار ياتاغين دوشمه ن آلماز٬ گئده ره مYar yatağın düşmәn almaz gedәrәm

آغ كؤينه كله گؤز ياشيمي سيله ره مAğ köynәklә göz yaşımı silәrәm
قارا داشلا پيچاغيمي بيله ره مQara daşla piçağımı bilәrәm
وطه نيمچون اوجاليقلار ديله ره مVәtәnimçün ucalıqlar dilәrәm
بو دونيادا كيمسه قالماز٬ گئده ره مBu dünyada kimsә qalmaz gedәrәm

ترجمه فارسي:

من ترك هستم، دين و جنسم والاست
سينه ام، درونم از آتش انباشته است.
آنكه انسان است، بنده وطن خويش است،
فرزندان ترك، در خانه نمي نشينند، به پيش!

كتاب آفريدگار را هرگز به كسي نمي دهم
اجازه نميدهم كه كسي پرچم وطنم را برداشته و بيافكند،
هيچگاه به دشمن مجال هجوم به ميهنم را نميدهم.
خانه پروردگار ويران نميشود، به پيش!

اين خاك، جايگاه مقدس اجداد من است
خانه و روستاي من همه در گوشه و كنار اين سرزمين است
وطن، آغوش پروردگار است
فرزندان، سرزمين پدري را اهمال نمي كنند، به پيش!

خداوند شاهد است، بر سر سخن خود خواهم ايستاد
عشق ملتم در درونم است
به جز وطنم به چيزي نمي انديشم
بستر يار جاي دشمن نيست، به پيش!

با پيراهن سفيد اشك چشمانم را پاك مي كنم
با سنگ سياه چاقوي خود را تيز مي كنم
و براي وطن خود سربلندي آرزو مي كنم
كسي در اين دنيا باقي نيست، به پيش!

گرچه يه هو!